فاصله ی دو ساعته بین خوردن شام و زمان خواب ممکن است بر مقدار قند خون تاثیری نداشته باشد

21 ژانویه 2019 - به نظر می رسد فاصله زمانی دو ساعته بین آخرین وعده غذایی و خواب شب، با هیچ تفاوت قابل توجهی در میزان قند خون در میان بزرگسالان سالم در طولانی مدت همراه نیست. نتایج این تحقیق در مجله ی اینترنتی BMJ Nutrition, Prevention & Health منتشر گردید.

تصور می شود که اجتناب از خوردن غذا یا اسنک پیش از رفتن به رختخواب برای سلامتی دراز مدت بهتر است. در ژاپن این فاصله زمانی توصیه شده بین آخرین وعده ی غذایی و خواب، 2 ساعت حداقل 3 بار در هفته است.

اما براساس یافته های محققان ژاپنی، افراد بهتر است با توجه به خوابیدن کافی و حفظ وزن مناسب، اجتناب از نوشیدن الکل و کشیدن سیگار، خطر ابتلای خود را به بیماری های شیوه زندگی مانند دیابت و بیماری قلبی که با قند خون بالا مرتبط هستند، کاهش دهند.

در ژاپن، افراد 40 تا 74 ساله به طور منظم تحت چک آپهای بهداشتی قرار می گیرند تا خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با شیوه زندگی را که با پیری افزایش می یابد، در این افراد کاهش دهند.

این چک آپها شامل تست قند خون و ارزیابی شیوه زندگی و عادات غذائی، مانند حفظ فاصله ی زمانی 2 ساعته بین شام و زمان خواب است.

محققان گفتند: شواهدی روشن از نتایج مثبت حفظ فاصله ی زمانی 2 ساعته بین آخرین وعده ی غذایی و خواب بر مقدار قند خون وجود ندارد. بنابراین آنها تصمیم گرفتند تا تاثیر بالقوه ی این کار را بر سطحHbA1c ، که به عنوان شاخص قابل اعتماد در مورد خطرات سلامتی در آینده محسوب می شود، بررسی کنند.

آنها این کار را با بررسی دقیق داده های چک آپهای سلامت 1573 فرد میانسال و سالخورده از یک شهر در ایالت اوکایاما که به هیچ یک از بیماریهای مرتبط با دیابت مبتلا نبودند، برای سه سال متوالی( 2012 تا 2014) انجام دادند. دو سوم از نمونه ها زن بودند و دو سوم بالای 65 سال و بازنشسته بودند.

علاوه بر بررسی عادات غذایی این افراد، محققان به میزان مصرف سیگار، سطوح فعالیت بدنی آنها؛ افزایش وزن این افراد از سن 20 سالگی؛ سبک غذا خوردن (سریع یا کند)؛ مقدار غذای روزانه ی آنها و اینکه آیا صبحانه می خورند یا خیر، توجه کردند.

در مجموع مشخص گردید که 83  نفر از مردان (16 درصد) و 70 نفر از زنان(7.5 درصد) در فاصله ی زمانی 2 ساعت از خوردن شام، می خوابند.

داده های کامل برای 1531 بزرگسال برای هر سه سال گردآوری و بررسی گردید. بررسی ها نشان داد چنانچه در ابتدای بررسی سطح HbA1c فرد بالا باشد، مقدار آن در طول زمان افزایش می یابد، اما به طور کلی، این افزایش در طول سه سال تدریجی است.

در مجموع متوسط​​ HbA1c افرادی که در فاصله ی زمانی کمتر از دو ساعت از خوردن شام می خوابیدند، تفاوت قابل توجهی نداشت- در سال 2012 که 5.2 درصد بود که در سال 2013 و 2014، به 5.58 درصد رسیده بود- و در محدوده طبیعی قرار داشت. همچنین تفاوت معنی داری میان مردان و زنان مشاهده نشد.

یافته های این تحقیق نشان داد که وزن (BMI)، فشار خون، چربی های خون (تری گلیسیرید)، فعالیت فیزیکی، مصرف سیگار و نوشیدن الکل بیشتر از فاصله ی زمانی بین خوردن آخرین وعده ی غذایی و خواب با تغییرات HbA1c ارتباط دارد.

این یک مطالعه مشاهداتی است و بنابراین نمیتواند یک رابطه ی علی و معلولی را اثبات کند و محققان قادر به جمع آوری اطلاعات در مورد زمان دقیق یا محتوای غذای شب این افراد نبودند، که هر دو ممکن است بر نتایج تأثیرگذارند.

رژیم غذایی سنتی ژاپن حاوی مقدار زیادی سبزیجات و سوپ است و اندازه ی هر وعده ی غذایی آنها کوچک است. بنابراین محققان نمی توانند این یافته ها را برای دیگر کشورها اعمال کنند.

با این وجود، آنها نتیجه گیری کردند که بر خلاف باور عمومی، فاصله ی کوتاه بین آخرین وعده ی غذایی و زمان خواب، سطح HbA1c را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار نمی دهد.

آنها معتقدند: باید به اندازه ی سروینگ سالم و اجزای رژیم غذایی سالم، داشتن خواب مناسب و اجتناب از مصرف سیگار و الکل و اضافه وزن توجه بیشتری شود، زیرا این متغیرها تأثیر عمیقی بر فرآیندهای  متابولیسمی فرد دارند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-01-two-hour-gap-dinner-bedtime-affect.html